-
1 βλακίας
βλᾱκ-ίας· ἰχθὺς ποιός, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βλακίας
-
2 θρυμίς
θρυμίς· ἰχθὺς ποιός, Hsch. -
3 κίσσα
A jay, Garrulus glandarius, Ar.Av. 302, Antiph. 302, etc.;σοῦ δ' ἐγὼ λαλιστέραν οὐπώποτ' εἶδον.., οὐ κίτταν Alex.92
; prov.,ἁ κίττα τὰν Σειρῆνα μιμουμένα Gal.8.632
.2 = ἰχθῦς ποιός, Hsch.II 'longing' of pregnant women, craving for strange food, Dsc.1.115, Sor.1.48, S.E.M.5.62: pl., Gal.8.343. -
4 λελαβέσθαι
A v. λαμβάνω. [full] λελάθῃ, [full] λελάθοντο, [full] λελαθέσθαι, v. λανθάνω. [full] λέλᾱκα, [full] λελάκοντο, [full] λελᾰκυῖα, v. λάσκω. [full] λέλαμμαι, v. λαμβάνω, λέπω. [full] λέλασμαι, v. λανθάνω. [full] λελάχητε, [full] λελάχωσι, v. λαγχάνω. [full] λελέγια· κόχλακες, ἢ κοχλώδεις τόποι, Hsch. [full] λελεπρίς· ἰχθῦς ποιός, ἡ καλουμένη φυκίς, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λελαβέσθαι
-
5 χελλών
-
6 ἀχαρνώς
ἀχαρνώς, -ώGrammatical information: m.Other forms: also ἄχαρνος; ἀχάρνᾱς w. gen. ἀχάρνου Arist. fr. 566. Comparable forms: ἀχάρνα· εῖδος ἰχθύος H., ἀχέρνα (?, cod. -λα)· ἰχθὺς ποιός H.; ἀκαρνάν (Ath.), ἀκάρναξ λάβραξ (`bass') H. -Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Both the group - ρν-, the variation χ\/κ and the ending - ω(ς) prove Pre-Greek origin. - Cf. Thompson Fishes 6f.Page in Frisk: 1,199Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀχαρνώς
-
7 βάλαγρος
Grammatical information: m.Meaning: a freshwater fish, kind of carp (Arist.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: S. Thompson Fishes s. v., Strömberg Fischnamen 39. Fur. 116 compares βάρακος ἰχθὺς ποιός H.; uncertain. Certainly Pre-Greek because of the variation.Page in Frisk: 1,212Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάλαγρος
-
8 βάρακος
βάρακος OKKGrammatical information: m.Meaning: ἰχθὺς ποιός H., a freshwater fish in a Boeot. inscr.Other forms: cf. βαρκαῖος (Theognost.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Cf. Thompson Fishes s. v., Lacroix Mélanges Boisacq 2, 52. Fur. 116 compares βάλαγρος(?).Page in Frisk: 1,219Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάρακος
-
9 βλά̄ξ
βλά̄ξ, - κόςGrammatical information: m. f.Derivatives: βλακικός, βλακώδης `id.'; βλακίας ἰχθὺς ποιός H. - Vb. βλακεύω `be slack', βλακεία, βλάκευμα.Etymology: The word cannot be Ion.-Att. in origin; s. Björck Alpha impurum 2 67f. - If related to μαλακός, one might posit * mlh₂-k- (which explains the long α), mlh₂-ek-, but this is uncertain; cf. Skt. mlā-tá- `soft' and Celtic, e. g. OIr. mlāith `soft' (\< * mlā-ti-). Lat. flaccus has another formation, s. EM and W.-Hofmann s. v. - S. μαλακός. Perhaps to βληχρός (not to μύλη nor to ἀμαλδύνω: these comparisons are now dated). - Perhaps to Russ. molčatь `be silent', Lith. mùlkis `stupid person'.Page in Frisk: 1,240-241Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βλά̄ξ
-
10 γάδος 1
γάδος 1.Grammatical information: m.Meaning: name of a fish, also called ὄνος (Dorio ap. Ath. 7, 315f.).Other forms: γάδαρος (Diogenian) = γαϊδάριον (pap. VI-VIIp), ModGr. γαϊδαρόψαρον (s. Thompson Fishes s.v. ὄνος and Saint-Denis Animaux marins s.v. asellus. Very unclear, s. DELG.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: On comparable names for the ὄνος or ὀνίσκος: γαλίας, γαλλερίας, καλλαρίς, χελλαρίης etc. s. Strömberg Fischnamen 130f. Also Fur. 339 A 3, who also compares (254) γάζας ἰχθὺς ποιός H. (The comment in DELG "La ressamblance..résulte donc d'une coincidence" is ununderstandable to me.)Page in Frisk: 1,282Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γάδος 1
-
11 θρύπτω
Grammatical information: v.Meaning: `break in pieces, corrupt, enfeeble, med. `be coy and prudish, bridle up, to be enervated, unmanned' (IA).Other forms: Aor. θρύψαι, pass. τρυφῆναι (Il.), later θρυφθῆναι (Arist.), θρυβῆναι (Dsc.), perf. med. τέθρυμμαι,Derivatives: 1. τρύφος n. `fragment' (δ 508, Hdt., Pherecr. a. o.). 2. τρυφή `softness, luxuriousness, wantonness' (Att.); with τρυφερός `soft, wanton' (Att.; after θαλερός, γλυκερός a. o.) with τρυφερότης (Arist.); τρυφηλός `id.' (AP); τρυφαλίς = τροφαλίς and transformations of it (Luc.); τρύφαξ `wanton, debauchee' (Hippod.); denomin. verb τρυφάω, also with prefix, e. g. ἐν-, with ἐντρυφής = τρυφερός (Man.), `live softly, luxurious, be wanton' (Att.) with τρύφημα `wantonness, luxuries', also concrete (E., Ar.), τρυφητής `voluptuary' (D. S.). 3. θρύμμα `fragment' (Hp., Ar.) with θρυμματίς f. kind of cake (middl. Com.), perh. also θρυμίς ἰχθῦς ποιός H. 4. θρύψις `break in pieces, softness, debauchary' (X., Arist.) with θρύψιχος = τρυφερός (Theognost., H.), after μείλιχος (Chantraine Formation 404). 5. From the present: θρυπτικός `mellow, crumbling' (Gal., Dsc.), `softness' (X., D. C.), θρύπτακον κλάσμα ἄρτου. Κρῆτες H.Origin: Sub. Eur.Etymology: θρύπτω can continue IE *dhrubh-i̯ō and agree with Baltic, Latv. drubaža `piece, fragmant', drubazas `splinter'. Also OS drūƀōn, drūvōn `be sad' may agree, as is OIr. drucht `drip', PCelt. * drub-tu-. Latvian has forms in p, e. g. drup-u, drup-t `crumble'. Also in Germanic, e. g. ONo. drjūpa `drip' (with dropi m. `drop'), of which the p however, if old, must go back on IE b, "eine ganz unwahrscheinliche Annahme" (Frisk); rather it is an innovation of one language. - Pok. 274f. - After θρύπτω prob. δρύπτω, s. v. We have here prob. a non-IE substratum word from Europe, of the type dicussed by Kuiper, NOWELE 25 (1995) 68-72.Page in Frisk: 1,688-689Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θρύπτω
-
12 κίσσα 1
κίσσα 1.Grammatical information: f.Meaning: `jay, Garrulus glandarius', also `magpie, Pica caudata' (Ar.; see Thompson Birds s. v.); also = ἰχθῦς ποιός H. (on the motivation of the name Strömberg Fischnamen 115).Other forms: Att. κίττα OKKDerivatives: Davon κισσαβίζω (- ττ-) `cry like a jay' (Poll.; cf. τιττυβίζω a. o.), also κισσάω, s. on 2. κίσσα.Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: Cf. νῆσσα and other animal names (Chantraine Formation 98), so from *κικ-ι̯ᾰ, onomatopoet. after the sound of the bird like Skt. kiki- (lex.), kikidīví- m. (RV. 10, 97, 13, TS.) `the blue wood-magpie', Germ., e. g. OE. higora `magpie'. - If inherited words with a common origin, Skt. kikidīví-, as opposed to the Germanic words, did not partake in the regular sound developments (palatalization k \> c). See Bq, Pok. 598, Mayrhofer s. v.; further Schwentner KZ 69, 246f. (on onomatop. kiki-) and Fraenkel KZ 72, 178ff.Page in Frisk: 1,859Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κίσσα 1
-
13 μαλάχη
Grammatical information: f.Meaning: `mallow'; on the vocalisation (assimilation?) Solmsen KZ 37, 16 f. (Hes.)Other forms: also μολόχη (Epich. a. Antiph. ap. Ath. 2, 58d, SIG 1172,8 u.a.), μολάχη (Vaseinscr., Napels). μάλβακα acc. (Orac. ap. Luc. Alex. 25) points to *μαλϜακ\/χ-.Derivatives: μαλάχιον (Ar. Fr. 320, 10), μολόχιον (Clem. Al.) `female neck-ornament' (also μάλακιον [Poll., H.] after μαλακός); μαλάχιος ἰχθῦς ποιός H.; after the colour (Strömberg Fischnamen 25); μολοχίτης (v.l. - τις) `mallow-coloured stone' (Plin., Isid.; Redard 57); μολόχινος `made from mallow-threads, mallow-coloured' (Peripl. M. Rubr.), μολόχινα n. pl. `mallowclothes' (ibd.) \> Lat. molochina f. - Cret. GN ἐμ Μολοχᾶντι (Nom. *Μολοχᾶς; Schwyzer 528).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: With Lat. malva (from where Malve etc.) from a Mediterranean language; since long compared with Hebr. mallūaḥ name of a growth like salade; here also Georg. balba? Further, less certain connections in W.-Hofmann s.v.; s. also Cocco Arch. glottol. it. 40, 16ff. - The hapax μάλβαξ (Luc. Alex. 25 μάλβακα acc.), which Solmsen KZ 38, 447 adduced, of which the similarity with malva is remarkable, proves that the word is Pre-Greek; so the word was taken by Pre-Greek from Semitic.Page in Frisk: 2,166Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μαλάχη
-
14 ξύλον
Grammatical information: n.Meaning: `wood, construction-wood-, firewood, tree, beam, stick, foot-, neckblock, banc, table' (Il.); also as length-measure = `the side of the ναύβιον' (Hero Geom., pap.).Compounds: Very many compp., e.g. ξυλουργός (- οργός, - εργός) m. `carpenter' with - έω, - ία, - ικός (IA.; cf. on δημιουργός); μονό-ξυλος `made from one piece of wood', of πλοῖον a.o. (IA.). On ξύλοχος s. v.Derivatives: 1. Dimin.: ξυλ-άριον `small piece of wood' (LXX, pap. a.o.), - ήφιον `piece of wood' (Hp., hell.), - άφιον `id.' (Eust.; on - ήφιον, - άφιον Wackernagel Glotta 4, 243 f. [Kl. Schr. 2, 1200f.]); ξύλιον `piece of wood' (pap. IVp). Further subst.: 2. ξυλ-εύς m. `woodcutter', name of a sacrificial attendant in Olympia (inscr. Ia, Paus., H.) with - εύω, - εύομαι `fetch wood' (hell. inscr., Men., H.), - εία f. `fetching wood, store of wood, construction-wood' (Plb., Str., pap.); Bosshardt 75; 3. ξυλ-ίτης ἰχθῦς ποιός H. (explan. in Strömberg Fischnamen 25); - ῖτις (γῆ, χέρσος) f. `shrub-coutry' (pap.; Redard 109 w. n.); 4. ξυλών, - ῶνος m. `place for wood' (Delos III--IIa). Adj. 1. ξύλ-ινος `of wood, wooden' (Pi., B., IA.), 2. - ικός `id.' (Arist.) with - ικάριος `woodhandler (?)' (Korykos; from Lat. - ārius), 3. - ηρός `regarding wood' (Delos IIIa), - ηρά f. `woodzmarket'? (pap. Ip), 4. - ώδης `woodlike, -coloured' (Hp., Arist., Thphr.). Verbs. 1. ξυλ-ίζομαι `fetch wood' (X., Plu.) with - ισμός `fetching wood' (Str., D.H.), - ιστής `who fetches wood' (sch.); 2. ξυλ-όομαι, - όω `become wood, make, make of wood' (Thphr., LXX) with - ωσις f. `woodwork' (Th., hell. inscr.), - ωμα, - ωμάτιον `id.' (Delos IIIa a.o.); 3. ξυλ-εύω, s. above on ξυλεύς.Etymology: With ξύλον (from where on younger Att. vases σύλον, σύλινος; Schwyzer 211) agrees Lith. šùlas `(bucket-, ton-) stave, stander, pillar', if from IE *ḱsulo-; besides, in vokalism deviating, several Slav. forms, e.g. Russ. šúlo n. `garden-pole', Scr. šûlj m. `block' (IE *ḱseulo-?). Similarly with ū and anlaut. s-, Germ., e.g. OHG sūl f. `style, pole', with au (IE ou?) Goth. sauls `pillar'. The relation between the Slav., Balt. and Germ. words has been amply discussed but hardly explained; s. Vasmer and Fraenkel s. vv. with ric lit. and further forms. Older lit. also in Bq, WP. 2, 503 f. and W.-Hofmann s. silva. Mann Slavon. Rev. 37, 134 still adduces Alb. shul `bar, nail, siphon'. -- Original connection with ξύω (e.g. Fick 3, 446, also as supposition Schwyzer 329) is not probable, secondary influence (Chantraine Form. 240) well acceptable.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ξύλον
-
15 πέρδομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to fart' (Ar.).Other forms: Perf. πέπορδα (with result. meaning.), aor. (only w. preflx) - παρδεῖν, fut. - παρδήσομαι.Derivatives: 1. πορδή f. `fart' (Ar.) with πόρδων, - ωνος m. nickname of the cynics (Arr.); 2. πράδησις f. `farting' (Hp.); 3. πραδίλη f. `id.' (Theognost.; σπατ-ίλη, κον-ίλη a.o.); reduplicated πεπραδῖλαι pl. `id.', also name of a fish (H., Phot.) as πεπρίλος ἰχθῦς ποιός H. (after the sound he produces; Strömberg Fischn. 76). 4. Enlargment πήραξον ἀφόδευσον H.; Cret. for *πέρδαξον as from *περδ-άζομαι; besides ἀποπαρδακᾳ̃ (- κα?) τοῦτο εἴρηται παρὰ τὸ ἀποπαρδεῖν H.; cf. Specht KZ 66, 201. -- Here also σιληπορδέω and πέρδιξ, s. v.Etymology: With themat. root-present πέρδομαι agrees the also middle Skt. párdate; with the act. root-aor. ἀπ-έ-παρδον agrees the also act. aor. Av. pǝrǝdǝn; act. πέπορδα like δέδορκα (Wackernagel Unt. 224 w. n. 2). Also elsewhere is this old verb of the popular language retained: Germ., e.g. OHG ferzan, Slav., e.g. Russ. perdětь, Lith. pérdšu, pérsti etc.; s. WP. 2, 49, Pok. 819. A phonetic variant (IE * pesd- beside * perd-) is found a.o. in Lat. pēdō, s. W.-Hofmann w. rich lit.; cf. also βδέω. -- With Basque eperdi, ipurdi `hind, after' πέρδομαι has nothing to do; cf. Lafon BSL 54 c. r. 52 f. (against Elderkin A comp. study of Basque and Greek vocabularies [Princeton 1958]).Page in Frisk: 2,511-512Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πέρδομαι
-
16 περσεύς
Grammatical information: m.Meaning: name of an unknown fish in the Red Sea (Ael. NA 3, 28); also πέρσος ὁ ἰχθῦς ποιὸς ἐν Έρυθρᾳ̃ γινόμενος H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Acc. to Ael. l.c. identical with the PN, what Strömberg Fischn. 96 tries to motivate. Rather a transformed foreign word (cf. Bosshardt 71). Thompson Fishes s. v. considers to identify the περσεύς with the Arab. fish bohar in meaning, evtl. also linguistically(?).Page in Frisk: 2,517Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > περσεύς
-
17 σέσοψ
σέσοψ· ποιὃς ἰχθῦς, Hsch. -
18 σίφνα
σίφνα· ποιὸς ἰχθῦς, Hsch. -
19 ὀφίδιον
ὀφίδιον, τό, Dim. of ὄφις, IG22.1533.16 (iv B. C.), 1472.17 (iv B. C.), 7.303.71 (Oropus, iii B. C.), 11(2).161 B 50 (Delos, iii B. C.), Thphr. HP9.15.2, Apollon.Mir.12: written ὀφείδιον in codd. of Arist.HA 607a30, Str.15.1.45.II a kind of fish, Plin.HN32.149; cf. ὄφις: ποιὸς ἰχθῦς, Hsch. (Prob. ὀφῑδιον, [var] contr. fr. ὀφῑ?ὀφίδιονX-ῐδιον.]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀφίδιον
См. также в других словарях:
ίσοξ — ἴσοξ, οκος, ὁ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἰχθὺς ποιὸς κητώδης» είδος μεγάλου ψαριού … Dictionary of Greek
λελεπρίς — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἰχθῡς ποιός, ἡ καλουμένη φυκίς». [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.] … Dictionary of Greek
πέρσος — ὁ, Α (κατά τον Ησύχ.) «ὁ ἰχθῡς ποιὸς ἐν Ἐρυθρᾷ γινόμενος». [ΕΤΥΜΟΛ. Τ. τού περσεύς*, που παραδίδει ο Ησύχιος] … Dictionary of Greek
σάλπη — Πεδινός οικισμός (670 κάτ., υψόμ. 5 μ.), στην επαρχία Κομοτηνής του νομού Ροδόπης. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (40 τ. χλμ., 815 κάτ.), στην οποία ανήκει και άλλος ένας μικρότερος οικισμός, το Γλυκονέρι (145 κάτ., υψόμ. 30). * * * η, ΝΑ,… … Dictionary of Greek
Medieval Greek — Ἑλληνική Ellinikí Spoken in eastern Mediterranean Extinct developed into Modern Greek by 1453 … Wikipedia
Byzantinisches Griechisch — Mittelgriechisch Zeitraum 600–1453 Ehemals gesprochen in Staatsgebiet des Byzantinischen Reichs, südliche Balkanhalbinsel, Süditalien, Kleinasien, Schwarzmeerküste, Ostküste des Mittelmeers und heutiges Ägypten Linguistische Klassifikation Indo… … Deutsch Wikipedia
Mittelgriechisch — Zeitraum 600–1453 Ehemals gesprochen in Staatsgebiet des Byzantinischen Reichs, südliche Balkanhalbinsel, Süditalien, Kleinasien, Schwarzmeerküste, Ostküste des Mittelmeers und heutiges Ägypten Linguistische Klassifikation Indo Europäisch… … Deutsch Wikipedia
Mittelgriechische Sprache — Mittelgriechisch Zeitraum 600–1453 Ehemals gesprochen in Staatsgebiet des Byzantinischen Reichs, südliche Balkanhalbinsel, Süditalien, Kleinasien, Schwarzmeerküste, Ostküste des Mittelmeers und heutiges Ägypten Linguistische Klassifikation Indo… … Deutsch Wikipedia
Ionic Greek — was a sub dialect of the Attic Ionic dialectal group of Ancient Greek (see Greek dialects).Ionic (or Ionian) dialect appears to have spread originally from the Greek mainland across the Aegean at the time of the Dorian invasions, around the 11th… … Wikipedia
σέσοψ — Α (κατά τον Ησύχ.) «ποιὸς ἰχθῡς» … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Τέχνη (Βυζάντιο) — Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ Για τους περισσότερους ανθρώπους το Βυζάντιο αντιπροσωπεύει ένα κράτος που επέζησε για σχεδόν 1.200 χρόνια και συνέβαλε σημαντικά στη διάδοση του χριστιανισμού και στη διαφύλαξη του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού πνεύματος. Για… … Dictionary of Greek
